Ο Μαντίθεος αναφέρει πως έλειπε από την Αθήνα την περίοδο που τα τείχη γκρεμίζονταν και οι άνθρωποι πανηγύριζαν και χρησιμοποιεί ως πειστήριο τον Σάτυρο, βασιλιά του Πόντου και φίλο του πατέρα του. Θεωρείται πρόσωπο με κύρος και αποτελεί ευνοϊκό στοιχείο για τον Μαντίθεο. Επίσης, προσδιορίζει τον συγκεκριμένο χρόνο επιστροφής του, δηλαδή πριν από πέντε ημέρες. Στην συνέχεια χρησιμοποιώντας την παθοποιεία προσπαθεί να πείσει τους δικαστές με την φράση" εικός ην " που σημαίνει" ήταν λογικό" και αναφέρεται στους τριάκοντα λέγοντας πως δεν ήταν λογικό να επιθυμούν για ιππείς όσους απουσίαζαν από την Αθήνα και όσους δεν έσφαλαν.Αλλά ούτε και αυτός ήταν λογικό να θέλει να μετέχει σε τέτοιους κινδύνους. Ύστερα ισχυρίζεται ότι στον πίνακα που είναι γραμμένο το όνομά του μπορούσε ο καθένας να σβήσει και να γράψει ότι θέλει με σκοπό να βλάψει κάποιον. Τέλος, το πιο πειστικό του επιχείρημα είναι το γεγονός ότι δεν παρέδωσε λεφτά στον φύλαρχο. οι ιππείς ήταν υποχρεωμένοι να δώσουν ένα χρηματικό ποσό σαν φόρο, τον οποιό ποτέ δεν έλαβε ο φύλαρχος από τον Μαντίθεο.